358951231 Ang Alamat Ng Lapis

Ang Alamat ng Lapis

Noong unang panahon , may isang tagong bayan na bihirang mapuntahan, ito ay

ang bayan ng papel. Ang mga tao tao dito ay tahimik lamang at mga hindi nagsasalita

sapagkat hindi sila marunong magsalita at ang tanging paraan lamang upang

magkaintindihan at magkausap ang bawat isa ay ang magsulat sila. Kahit saan sila

pumunta ay lagi silang dalang papel at isang uri ng panulat na walang may alam kung

anong tawag doon. Ang bayang ito ay pinamumunuan ng Pamilya dela Cruz na may

dalawang anak, isang dalagang babae at isang binatang lalake.

Isang normal na araw para sa mamayanan ng bayan ng Papel nang may biglang

dumating na isang lalaki sa kanilang bayan, nakasuot ng sapatos ang mga paa nito, at

may maayos na suot ang binata, ito ay nagngangalang Lapis. Si Lapis ay naliligaw at

hindi niya na alam kung saan siya nakarating kaya noong may nakita siyang isang

bayan ay pumunta siya doon at nagtanong sa mga taong nakikita niya roon kung ano

na ang oras sapagkat naiwan niya ang kanyang relo ngunit ang mga tao roon ay hindi

mga nagsasalita at palaging may hawak na papel at panulat kaya sinubukan niya rin na

isulat ang kanyang mga itatanong at sinagot naman siya ng mga tao sa pamamagitan

pa rin ng pagsusulat, doon niya napagtanto na hindi marurunong magsalita ang mga

tao roon. Kaya simula noong araw na iyon ay napagpasyahan nya na manatili muna sa

bayan na iyon at turuang makapagsalita ang mga tao roon.

Ilang buwan na ang nakalipas at naroon pa rin si Lapis. Matiyaga niyang

tinuturuan ang bawat isa roon, kasama na roon ang pamilyang dela Cruz. At dahil sa

pagiging mabait, matulungin at matiyaga ni Lapis, hindi niya alam na may mga tao na

pa lang naiingit at naiinis sa kanya, isa na roon ang anak na binata ng pamilya dela

Cruz. Kaya noong natuto ito magsalita ay isa-isa niyang binulag ang mga mata ng

taong tinuruan ni Lapis nang sa ganon ay matakot ng matuto magsalita ang iba pang

tao sa bayan nila. At dahil nga sa isa-isa ng nabubulag ang mga taong tinuturuan ni

Lapis ay natakot na ang mga ito sa kanya at ituring siyang isang sumpa pero mayroon

pa rin namang naniniwala sa kanya at tahimik na pinupunasan ng panyo ang mga

luhang tumulo sa kanilang mga mata sapagkat sila ay nalulungkot para kay Lapis.

Wika Kultura (FIL 289)