- Information
- AI Chat
Filipino Spoken Poetry Makabayan
Wika at Kultura sa Mapayapang Lipunan (FIL 1)
University of Southern Mindanao
Recommended for you
Preview text
Nakakatakot, ng ikaw ay aking masilayan
Gulagulanit na mga damit
Nakabalandra ang mga lapnos na nagkalat sa iyong katawan
Na tila ba’y permanenting inukit
Nakakapangilabot, ng ikaw ay marahang humakbang patungo sa aking kinatatayuan
At sa paglapit ng iyong mga lab isa aking tainga
Ika’y, ika’y bumulong
Katagang sumasaid sa kaibuturan ng aking kaluluwa
Katagang nagpasikip sa aking dibdib at nagpabaliktad ng aking sikmura
Anong klaseng ganid mayroon sila
Para yurakan ang dignidad mo
Hermosa, aking sinisinta
Isa kang purong binibining umusbong sa ilalim ng hespero
Kung saan matatagpuan sayong mapupungay na mga mata
Ang banayad na karagatan Sayong mga labi makikita ang masaganag rosas na pulang-pula Sayong mala porselanang balat, Na mga bituin ang nagbigay tingkad Ang iyong pagkayao ang nagbibigay hubog sa kabundukang salat Kay ganda
Binibining marikit
Ngunit, isa kang bilanggo Bilanggo ng mga estrangherong uhaw, Sa bawat patak ng iyong dugo Tinanggalan ka ng saplot Walang sawang pinaglalawayan ng kanilang tigang na mga mata ang iyong katawan Tila ika’y sinalot ng mga alitaptap na may dalang gasera Unti-unting sinusunog ang iyong buhok na naglalabas ng maitim na usok, na nangangamoy bulok
HERMOSA
Walang palag na binusalan ang iyong bibig
Na kahit ang mga kuliglig ay hindi makaimik
Sinibasib ng mga bandido ang iyong katawan
Nagtampisaw ang mga kabaro sa iyong karagatan
Ginalugad ng kanilang mga dila ang iyong batis
Sa iisang adhikain ng mga balahura
Na kamkamin ang iyong perlas na tinatangi
Nangangaso sa karagatan
Humahakbang sa kalangitan
Sumisisid sa kabundukan
Mga hayInang nakaabang
Lalamunin ka ng walang habas gamit ang dahas
Malagok lang ang iyong katas
Sa madilim na kagubatan
Kung saan ka nila pinagsawaan
Tila ba’y bangkay na nakaratay ang iyong katawan
Mababakas ang mga likidong dumadausdos sa gilid ng iyong mga mata
Nananaghoy,
Nananaghoy, sa pain ng tukso
Mistulang demonyo ang bumaklas sa aking Paraiso Ako’y naging bulag, pipi at bingi Nanigas sa aking kinalalagyan at nagkubli Walang lakas ng loob kumibo Hindi ka kayang ipagtanggol mula sa mga tusong aso
Aking lupang hinirang ng mga bayani; Nagyon ay lupang tinigang ng mga naghari
Ika’y nagpumilit tumayo Balikat ko’y iyong hinawakan Mga mata ko’y tinitigan Nang mga labi mo’y lumapit sa aking tainga Ito ang mga katagang binigkas
“Karuwagan man ang iyong pairalin, Mahal pa rin kita, bilang Pilipino”.
Filipino Spoken Poetry Makabayan
Course: Wika at Kultura sa Mapayapang Lipunan (FIL 1)
University: University of Southern Mindanao
